In het NRC van zaterdag 1 maart stonden 2 artikelen over werken en geluk, beide onderwerpen hebben mijn warme belangstelling!

Ruut Veenhoven, ‘de Geluksprofessor’, socioloog en emeritus hoogleraar, verzamelt in de World Database of Happiness het onderzoek dat sinds 1980 wereldwijd word gedaan naar geluk. Deze database is ondergebracht bij de Erasmus Universiteit. Het doel van het bijhouden van de database is: het optimaliseren van geluk. Uit de onderzoeken blijkt: mensen voelen zich het beste als ze bezig blijven, het maakt eigenlijk niet uit met wat! Gelukkig worden is hard werken en vraagt lef. Lef om studies uit te proberen, liefdes aan te gaan en weer te verbreken.

Hard werken of smart werken?

Hard werken is niet altijd de sleutel naar geluk. Je kunt keihard werken en er achter komen dat je eigenlijk helemaal niet gelukkig bent met wat je doet. Zo ontdekte Koen (ondernemer) tijdens een EFT sessie dat hij zo hard werkt om zijn vader te bewijzen dat hij het net zo goed kan als zijn vader. Koen voelde een enorme druk en zich op de huid gezeten. Zijn huidige opdrachten geven hem weinig voldoening. Deze haalt hij uit de opdrachten die hij daarnaast doet, ’s avonds en in het weekend als hij de ideeën en ontwerpen van kunstenaars weet om te zetten in haalbare constructies. Het inzicht dat Koen het op zijn manier kan en mag doen, bracht een geweldige opluchting.

Wie is verantwoordelijk voor jouw betrokkenheid en bevlogenheid?

In zijn column op dezelfde pagina haalt Ben Tiggelaar een onderzoek aan van Adviesbureau Bain & Company. In het onderzoek vroegen ze wie verantwoordelijk moet zijn voor de  betrokkenheid van de medewerker. Het eensluidende antwoord: de manager! De gedachtegang daarachter is dat managers van alle collega’s veruit de grootste invloed hebben op de vraag of mensen met plezier naar hun werk gaan.

Behalve dat dit volgens Ben Tiggelaar een klein probleem oplevert: veel managers kunnen dit helemaal niet. Ze zijn goed in de taakgerichte kant van hun werk. Maar de menskant vinden ze lastig. Is hier volgens mij iets vreemds aan de hand. Hoe kan een ander verantwoordelijk zijn voor jouw betrokken, bevlogenheid en tja eigenlijk ook, voor jouw geluk? Het enige goede antwoord is: NIET! De enige die invloed heeft ben jezelf. Wat overigens niet wil zeggen dat een nare manager of collega je plezier niet kan vergallen. Maar dan nog. Je bepaalt zelf hoe je hiermee omgaat en wat het met je doet.

Gedemotiveerde mensen hebben misschien ergens in hun (school) loopbaan geleerd dat zij geen invloed hebben, dat werken nou eenmaal moet, dat niemand op medewerkers van 50+ zit te wachten, of, dat ze niets anders kunnen. Als je dat maar vaak genoeg hoort en lang genoeg denkt, word het vanzelf waar. Dat verklaart ook één van de bevindingen uit het onderzoek van Bain: naarmate mensen langer bij een bedrijf werken, daalt de betrokkenheid. Deze mensen hebben misschien het geloof in hun eigen invloed, hun eigen kracht verloren en blijven murw en gedesillusioneerd zitten waar ze zitten.

De Wet van GOYA!

De afkomst van de Wet van GOYA is onbekend. Ik maakte voor het eerst kennis met deze wet bij de trainingen van Open Circles. Het is een simpel principe, we kennen het allemaal.

GET OFF YOUR ASS!
Kom in beweging, neem het heft in eigen hand! De enige die jouw saaie, sudderende situatie omtovert tot een energieke, enerverende expeditie BEN JEZELF!

Wat doe jij om jezelf te motiveren? Deel je ideeën, tips en gedachten met andere werknemers en ondernemers. Type ze simpelweg in het commentaar veld hieronder.

En vergeet niet om je contacten te laten weten over dit blogartikel via Twitter, Facebook, LinkedIn of via je eigen blog of nieuwsbrief.

Ontspannen groet!

Mathilde